Lieve ziel, het grootste geschenk dat je jezelf kunt geven… is vergeving. Soms gaat het om het vergeven van een ander, soms om het vergeven van jezelf. En vaak zijn die twee dieper met elkaar verbonden dan je misschien denkt.

Wanneer je vergeeft, doe je dat allereerst voor jezelf. Niet omdat je goedkeurt wat er is gebeurd, maar omdat je jezelf bevrijdt van de pijn die eraan vastzit. Zolang je vasthoudt aan wrok, verdriet of boosheid, blijft die energie zich nestelen in je lichaam, in je geest, in je hart. Het put je uit. Het maakt je moe. Het sluit je af van de liefdevolle stroom die je juist zo hard nodig hebt.

Weet: vergeving betekent niet dat je goedpraat wat er is gebeurd. Het betekent dat je besluit om niet langer verbonden te blijven aan die pijn. Je maakt jezelf los van de ander — en van de zwaarte die je met je meedroeg.

Maar voordat je zover bent, mag je eerst alle gevoelens toelaten die eronder liggen. De teleurstelling, de boosheid, de woede, het verdriet, alles mag er zijn. En dat vraagt moed, tijd, ruimte, en neem die. Voel wat gevoeld wil worden, zonder oordeel.

En als je er klaar voor bent — misschien vandaag, misschien later — zul je merken dat vergeving als een zachte stroom binnenkomt. Ze maakt iets in jou lichter, vrijer. Je hoeft het niet in één keer te kunnen.